Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

FAGACEAE

Quercus frainetto φορτωμένη κηκίδια εντόμων, όμοια με ζουμερά μήλα. Της βελανιδιάς τα πάθη ... , στην Φουρνά Ευρυτανίας .

4 σχόλια:

  1. Ευχάριστα συναισθήματα μέσα από τις φωτογραφίες σου,παρηγοριά μιας χειμωνιάτικης μέρας.

    Παρακολουθώ τις αναρτήσεις σου Ηλία,αλλά από ότι κατάλαβα εδώ δεν υπάρχει εύχρηστο βήμα για διάλογο.Το προτιμώ όμως από όλα τα άλλα site,γιατί έχω την ευκαιρία να παρακολουθώ τον πόνο των φίλων μου απερίσκεπτα,χωρίς τις οποιασδήποτε υποχρεώσεις.

    Νομίζω ότι είναι νωρίς για Αναστάσιμες ευχές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαφώς και δεν υπάρχουν υποχρεώσεις και προαπαιτούμενα εδώ , Θέμις .

    Η απόσταση και η ανωνυμία προστατεύει τις περισσότερες φορές .
    Επικοινωνείς στο χαλαρό με κάποιον που πολύ εύκολα μπορεί να αποδειχτεί ο μίστερ Χάϊντ !

    Ποτέ δεν ξέρεις ....

    Προσωπικά προτιμώ να αναδεικνύω την φωτεινή πλευρά της ζωής . Δεν αγνοώ την ύπαρξη του σκοταδιού αλλά προσπαθώ να το ξεπερνάω, όσο αυτό δεν καταντάει ουτοπικό και αφελές.

    Τις πασχαλινές ευχές θα στις στείλω την Τετάρτη, γιατί μετά θα σκορπίσουμε στις προγονικές μας εστίες για να ξανατυλίξουμε το χαλαρό και μάλλον μπλεγμένο κουβάρι της μνήμης μας .

    Ευχαριστώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βλέπω το σκοτάδι σαν την άλλη μορφή του φωτός Ηλία.

    Όσο και να προσπαθώ να απενοχοποιήσω την νοσταλγία,το άρωμα της πασχαλιάς δεν θα φύγει ποτέ από την μνήμη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νοσταλγία, θέμις, είναι ο πόνος της επιστροφής, για την προσμονή της επιστροφής ακριβέστερα.

    Είναι όμορφο συναίσθημα, είναι μνήμη, είναι απόφαση είναι αυτοπροσδιορισμός.

    Και ποτέ μα ποτέ ενοχή !

    Με το πνεύμα αυτό και το Ελληνικό μας Πάσχα είναι ένα κομμάτι του εσωτερικού μας εαυτού .

    Όταν δεν εξαντλείται σε τυπικότητες και δογματισμούς βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή